Jego proza umyka wszelkim próbom kategoryzacji. Magris w swoich utworach swobodnie miesza stylistykę prac naukowych z klasyczną gawędą. Interesuje go szczególnie Europa Środkowa (Mitteleuropa), region, w którym mieszają się kulturowe wpływy austriackie (habsburskie) ze śródziemnomorskimi. Region, w którym przebiega granica między różnymi kulturami, co dobitnie obrazują skomplikowane dzieje Triestu, rodzinnego miasta pisarza (Mikrokosmosy).
W 2009 roku nagrodzony tytułem "Człowiek Pogranicza"
Książki Claudio Magrisa wydane przez Pogranicze:
Itaka i dalej, przełożyła Joanna Ugniewska, Sejny 2009.
Domysły na temat pewnej szabli, przełożyła Joanna Ugniewska, Sejny 2009.
Alfabety, przełożyła Joanna Ugniewska, Sejny 2012.