Informacja o twórcach filmów

1. JAKUB WROŃSKI – Czesław Miłosz, W Szetejniach, z tomu „Na brzegu rzeki” 1994 Absolwent Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. W. Gersona w Warszawie. W 2005 r. ukończył Państwowe Studium Reklamy pokazując jako pracę dyplomową pierwsze dwie formy animowane, wykonane prymitywnymi technikami komputerowymi oraz rysunkową. Od 2010 roku jest absolwentem wydziału animacji i efektów specjalnych Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi. W swoim dorobku ma kilka animowanych spotów reklamowych, wizualizacji do muzyki, teledysków oraz trzy autorskie filmy animowane. Czasami pracuje przy postprodukcji filmów (m.i.n. nagrodzonego Oskarem „Piotruś i Wilk”). Rysuje, maluje, projektuje storyboardy i scenografie.

„W Szetejniach” – swobodna impresja inspirowana wierszem Czesław Miłosza o tym samym tytule oraz plenerami północno-wschodniego pogranicza Polski. Subiektywna wizualizacja przebłysków wspomnień, które uruchamiają się pod wpływem widoku miejsc związanych z okresem dzieciństwa, z miejscem urodzenia. Animacja wykonana techniką rysunkową (narzędzie: tablet , komputer).

2. ZBIGNIEW CZAPLA - Czesław Miłosz, Ten świat, z tomu „Na brzegu rzeki” 1994

Scenarzysta, reżyser, animator, malarz i grafik. Studia na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Autor eksperymentalnych filmów animowanych. Laureat nagród na festiwalach: KLIK!, ANIMATOR, MESSAGE TO MAN, GOLDEN KUKER, ANN ARBOR oraz wielu innych.

Stypendysta Ellizabeth Greenshields Foundation (Kanada), DAAD (Niemcy) oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

FILMOGRAFIA: "RYTUAŁ" (2010), "PAPIEROWE PUDEŁKO" (2011), "TOTO" (2013), "T." (2014)

Film animowany na podstawie wiersza Czesława Miłosza „Ten świat”, został zrealizowany w autorskiej technice animacji poklatkowej z elementami rotoskopii. Prawie wszystkie obrazy zostały namalowane różnej grubości pędzlami na papierze formatu 11x20 cm, tuszem i farbą akrylową. Następnie po zeskanowaniu zostały zmontowane w ciągi postępujących po sobie kadrów i poddane obróbce cyfrowej. Inspiracją do obrazów były pojedyncze zdjęcia oraz krótkie fragmenty filmowych materiałów archiwalnych. W ścieżce dźwiękowej użyto fragmenty utworu na instrument preparowany (pianino).

3. DARIA WIKTORIA KOPIEC - Czesław Miłosz, Rzeki, z tomu „Hymn o Perle” 1982

Autorka filmów animowanych, wideoklipów i spektakli teatralnych. Absolwentka kierunku animacji filmowej i filmowych efektów specjalnych na wydziale operatorskim w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. W latach 2006-2007 stażystka w La Cambre Ecole National Superieure Des Arts Visuels w Brukseli. Od 2008 r. reżyser i dyrektor artystyczny Studenckiego "Teatru Nieobliczalnego".

Film „Rzeki” zrealizowany jest w technice poklatkowej animacji lalkowej (stop-motion). Głównym materiałem wykorzystanym do budowy scenografii jest plastelina połączona z innymi tworzywami. Scenariusz filmu jest wariacją na temat tekstu wiersza Czesława Miłosza pod tytułem „Rzeki”. Tematem wiersza jest życie w podróży.

4. PAULINA MAJDA -  Czesław Miłosz, Ciało, z tomu „Na brzegu rzeki” 1994

Reżyser filmów animowanych, scenograf, plastyk.

Ukończyła animację w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera w Łodzi. Studiowała też animację w The Animation Workshop w Danii. Współpracowała ze Studiem Filmowym Se-Ma-For, gdzie pełniła rolę scenografa, m.in. przy Oskarowym filmie lalkowym "Piotruś i Wilk" w reż. Suzie Templeton.

Jej debiutancki film animowany "Dwa kroki za.." został zauważony przez najważniejsze festiwale filmowe na świecie i zdobył główną nagrodę na CutOut Fest International Film Festival w Meksyku.

Obecnie pracuje w Centrum Nauki Kopernik w Warszawie, gdzie w 2013 roku wyreżyserowała pierwszy w Polsce film animowany zrealizowany na ekrany sferyczne, "Dream to Fly". Film zdobył międzynarodowe uznanie i został nagrodzony na festiwalach fulldome na Hawajach, w Chinach i w Niemczech. Wszedł także do stałego repertuaru w wielu teatrach sferycznych i planetariach na całym świecie, m.in. w USA, Japonii, Korei, Grecji, Francji i w Polsce.

Film pod tytułem „Ciało”, jest autorską interpretacją wiersza Czesława Miłosza pod tym samym tytułem. Projekt zrealizowany jest w technice kombinowanej, która łączy w sobie zdjęcia nakręcone aparatem fotograficznym z animacją. Film ten, a właściwie video-instalacja, jak ktoś trafnie określił, jest refleksją nad tym jak kruche i delikatne jest ciało człowieka, i jak krótkie, tak naprawdę, jest nasze życie.

5. STANISŁAW FURMAN - Czesław Miłosz, Łąka, z tomu „Na brzegu rzeki” 1994

Czy jestem poetą? Chciałem. Jestem reżyserem. Malowałem, rzeźbiłem, poszukiwałem w niepokoju. Tworze. Z warsztatu animatora biorę doświadczenie ruchu, o kolorze kompozycji wiem, jak wie malarz, montuje słowa w obrazy. Rubryka praca: różne. Wykształcenie dogłębnie filmowe. Aktualne cele: Choć boje się, odkrywam siebie sobie i światu.

Podstawą do realizacji były zdjęcia oraz ujęcia filmowe, które autor w różnorodny sposób odrealnił, aby wszystkie ingerencje były jak najmniej widoczne, a zarazem aby obraz wydawał się być „nadrealny”. Ważnym elementem jest agresywny momentami, a niepokojąco powolny montaż, oraz ścieżka dźwiękowa, która wprowadza konwulsywny niepokój. Film jest pomyślany w ten sposób, aby sam w sobie był wierszem. Oczywiście takie podejście do poezji Czesława Miłosza może budzić kontrowersje, przyzwyczailiśmy się bowiem stawiać ludziom wielkim pomniki, natomiast rzadziej czerpiemy od nich to, czym emanowali przez swoją twórczość. Oglądając ten film widz spotka się z Czesławem Miłoszem bez wątpienia poetą nieprawdopodobnym.