Muzeum Okręgowe w Suwałkach, Fundacja i Ośrodek „Pogranicze – sztuk, kultur, narodów” w Sejnach zaprezentują książki
Leszek Aleksander Moczulski "Lśnienia"
Odwitania z Poetą | Leszek Aleksander Moczulski |
Spotkanie prowadzą: Krzysztof Czyżewski, Zbigniew Fałtynowicz, Bronisław Maj
14 marca 2018 roku, godz. 18.oo / Klub Dziennikarzy „Pod Gruszką”
przy Bibliotece Kraków, KRAKÓW, ul. Szczepańska 1
Leszek Aleksander Moczulski "Lśnienia" książka wydana w serii "Inicjał" Wydawnictwo Pogranicze - więcej na stronie wydawcy
Wybór, opracowanie, redakcja Zbigniew Fałtynowicz; posłowie, opracowanie graficzne Krzysztof Czyżewski; grafika Wiesław Szumiński; skład Anita Sznejder, wydawca Sejny: Fundacja Pogranicze, 2018. – 94 s.
Odwitania z Poetą | Leszek Aleksander Moczulski | książka wydana przez Muzeum Okręgowe w Suwałkach - strona wydawcy
praca zbiorowa; opracowanie, koncepcja wydawnicza i edytorska Zbigniew Fałtynowicz; redakcja Marianna Rant-Tanajewska; proj. okładki Wiesław Szumiński; skład Kazimierz Sobecki; wydawca Suwałki: Muzeum Okręgowe, 2018. – 484 s.
Autorzy tekstów zawartych w książce "Odwitania z Poetą": Stanisław Balbus, Stanisław Barańczak, Zbigniew Bauer, Marek Bernacki, Marek Bielacki, Izabela Joanna Bożek, Tadeusz Budrewicz, Zofia Budrewicz, Zbigniew Chojnowski, Tomasz Cieślak-Sokołowski, Henryk Czubała, Joanna Dembińska-Pawelec, Krzysztof Derdowski, Józefa Drozdowska, Janusz Drzewucki, Zbigniew Fałtynowicz, Jerzy Gizella, Adrian Gleń, Magdalena Jankosz, Jan Jastrzębski, Stefan Jurkowski, Grzegorz Kalinowski, Krzysztof Karwat, Julian Kornhauser, Macieju Krassowski, Wojciech Ligęza, Michał Łukaszewicz, Bronisław Maj, Ewa Elżbieta Nowakowska, Tadeusz Nyczek, Mirosław Pęczak, Leszek Pułka, Krzysztof Senajko, Waldemar Smaszcz, Marek Skwarnicki, Czesław Sobkowiak, Jan Sochoń, Marian Stala, Waldemar Wojnar, Adam Zagajewski, Zofia Zarębianka, Jan Zieliński.
Leszek Aleksander Moczulski
urodził się 18 lutego 1938 w Suwałkach. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutował jako poeta w 1959 roku w "Dzienniku Polskim", trzy lata później ukazał się jego pierwszy tomik "Próba porównania". Kolejny tom "Nawracanie stracha na wróble", uważany za właściwy debiut, opublikowany został w 1971 roku, a dwa lata później nagrodzony nagrodą im. Andrzeja Bursy.
Inne jego tomiki to m.in. "70 widoków w drodze do Wenecji" (1992), "Elegie o weselu i radosne smutki" (1997), "Jej nigdy za późno", "Dziękczynienia po Komunii Świętej" (2006) i kilkanaście książek dla dzieci, m.in. "Moje kotki", "Siedem dni stworzenia świata". Moczulskiego zaliczano do pokolenia Nowej Fali.
Publikował także w "Tygodniku Powszechnym". Był współtwórcą krakowskiego Teatru STU, a także autorem tekstów piosenek wykonywanych m.in przez Skaldów - m.in. "Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał", "Cała jesteś w skowronkach", "Szanujmy wspomnienia", "Po śniegu, po kolędzie". Piosenki Moczulskiego śpiewał także Marek Grechuta (m.in. "Korowód", "Magia obłoków", Czesław Niemen ("Z pierwszych ważniejszych odkryć") i Grzegorz Turnau (m.in. "Ultima", "Nawet", "Kruchy świat, kruche szkło"). Moczulski napisał słowa do 7 utworów na płycie Anawa, które zespół nagrał wspólnie z Andrzejem Zauchą, a także połowę tekstów z płyty "Wołanie o słońce nad światem" zespołu Dżamble.
Był też autorem słów do oratoriów: "Nieszpory Ludźmierskie" (1992) i "Droga, Życie, Miłość – Oratorium o Męce i Zmartwychwstaniu Pana" (2000). (PAP)
Słowo Krzysztofa Czyzewskiego
. Piszę o jego poezji zadomowionej w Krainie Swojej Inności, którą zrodziła utrata...
Próbując wydostać się z przestrzeni utraty, autor "Lśnień" poszukuje dróg powrotu do wspólnotowości, odpowiedzialności za drugiego, współistnienia i współczucia. W konsekwencji diametralnie zmienia się rozumienie buntu, który kiedyś u Leszka A. Moczulskiego, jednego z koryfeuszy polskiej kontrkultury i teatru alternatywnego, wyrażał się w kulcie wolności indywidualnej i społecznym odszczepieństwie. W poemacie obrzędowym "Wiara, Pieśń" [Do którego pokolenia mnie zaliczycie], który stał się kanwą słynnego spektaklu Teatru STU „Exodus”, odwracał się – wraz z pokoleniem, którego czuł się wyrazicielem – plecami od ludzi po drugiej stronie barykady konformizmu, rzucając im w twarz słowa: „Czy to właśnie paliłem się ja / mój świat wokoło płonął / Czy byłem dla was tylko tłem / czy płonącą pochodnią?”. W "Lśnieniach" słowo „ja” prawie się nie pojawia. Natomiast aż gęsto jest od innych, należących do świata osobnego od pokolenia 68: ojciec, matka, babcia, dziadek Antoni, Panna Maria od malin (Konopnicka), Szmulke, Dawid, Giedroyciowie… Nie chodzi o to, że kiedyś – w czasie, kiedy poeta pisał pokoleniowe protest-songi – ich nie było, a teraz są. Bywali też wcześniej. Rewolucyjne jest to, iż w Krainie Swojej Inności, to oni właśnie są wyrazicielami nonkonformistycznego buntu.
"Kiedyś sprzeciwiano się skandalizując
I obalając.
Teraz sprzeciwiasz się równowagą wewnętrzną,
pogodą ducha,
stałością charakteru.
Teraz sprzeciwem – radość i twórczość
w więzi z innymi,
Nie znałem tak pięknej odmowy
tak pięknego buntu.
Zobacz więcej reakcji
