Czy centrum może przyjmować kulturę z peryferii jako prekursorską? Czy centrum używa „prowincji" do podnoszenia własnego statusu i legitymizacji władzy w polu kultury? Czy prowincja jest „pracownią" dla jednostek badawczych, animatorów i artystów z centrum, czy polem do permanentnej współpracy i długofalowych zmian? Peryferie – zdiagnozować, zanimować, zostawić? Czy centrum zmienia peryferie, czy jedynie je kolonizuje? Peryferia po transformacji – co z ośrodkami edukacji i kultury poza centrum, z jakimi borykają się problemami (np. Sejny, Teremiski, Cieszyn, Lublin)? Czy peryferie są efektem neoliberalizmu? Czy peryferie zawsze będą samotne na poziomie relacji władza lokalna – niezależni ludzie kultury? Czy autonomia na prowincji skazuje na wykluczenia z obiegu kultury (lokalnej)? Czy przejście z centrum na peryferie może być odbierane jako awans. (propozycja od Świetlicy Krytyki Politycznej w Cieszynie)
Anna Cieplak, Świetlica Krytyki Politycznej w Cieszynie