Symboliczną dla książki klamrą czasową są dwie informacje prasowe. Pierwsza z sierpnia ubiegłego roku o tym, że w budynku dawnej garbarni obozu oświęcimskiego, w którym w czasie wojny pracowali więźniowie i który był także miejscem sortowania włosów obozowych ofiar, otwarto dyskotekę. I druga, sprzed miesiąca, że "Dyskoteka działająca w obiektach garbarni, w której pracowali więźniowie obozu w Oświęcimiu, nie będzie mogła dalej funkcjonować. Wojewoda małopolski uchylił wczoraj decyzję starosty oświęcimskiego o wydaniu pozwolenia na jej budowę. W międzyczasie miało miejsce wydarzenie o przełomowym dla relacji między chrześcijaństwem a judaizmem znaczeniu. W dniu 10 września 2000 roku 170 rabinów i teologów żydowskich ogłosiło deklarację Dabru emet (Powiedzcie prawdę), apelując o żydowski szacunek dla chrześcijan.
"Żydzi i chrześcijanie muszą razem pracować na rzecz sprawiedliwości i pokoju. Żydzi i chrześcijanie, każdy na swój sposób, uznają, że świat nie jest w stanie zbawienia, co wyraża się w trwałości prześladowań, ubóstwa, ludzkiego poniżenia i nędzy. Chociaż sprawiedliwość i pokój są w ostatecznym rachunku Boże, nasze połączone wysiłki, we współpracy z innymi wspólnotami religijnymi, pomogą sprowadzić królestwo Boże, na które oczekujemy z nadzieją".