"Dziedzictwo" – gwasze Miry Żelechower-Aleksiun

Mira Żelechower-Aleksiun (Millerów k. Rostowa 26 III 1941, mieszka we Wrocławiu) studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie ASP) we Wrocławiu, gdzie w 1966 uzyskała dyplom w zakresie malarstwa architektonicznego. Jest autorką kilku realizacji we wnętrzach kościelnych, jednak od początku zajmuje się przede wszystkim malarstwem sztalugowym. Jej pierwsza wystawa indywidualna miała miejsce w Galerii Teatru Kalambur we Wrocławiu w 1967. Do lat 80. malowała sceny figuratywne i portrety. Jej kompozycje krytycy wiązali z nurtem nowej figuracji. Artystka chętnie odwoływała się do tematyki egzystencjalnej, nie unikała też groteski. Uczestniczyła w przeglądowych wystawach i konkursach malarskich, jak Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (1967, 1974), wystawy Grupy Realistów w Warszawie (1968, 1969), konkursy im. Jana Spychalskiego w Poznaniu (1975, 1976). W latach stanu wojennego uczestniczyła w ruchu kultury niezależnej. Brała udział w wystawach kościelnych, była też współorganizatorką Krajowego Biennale Młodych "Droga i Prawda" we Wrocławiu (1985, 1987). W 1987 wydarzenie z życia rodzinnego - nawiązanie kontaktu z krewnymi z Izraela - spowodowało zwrot jej zainteresowań ku tradycji i kulturze żydowskiej. Od tej pory ta tematyka dominuje w jej sztuce. Pozostając przy sztuce figuratywnej i emocjonalnej, wykorzystuje symbolikę religijną, często cytuje wprost Pismo Święte, traktując napis jako znak plastyczny. Układa swe prace w cykle zatytułowane: "Warstwy świata", "Ćwiczenia duszy" i "Dziedzictwo". Uczestniczy w życiu wrocławskiej gminy żydowskiej, działa na rzecz zrozumienia i dialogu chrześcijan i Żydów.