Pomysł, by Sarajewo uczynić stolicą kulturalną Europy mógł zakrawać na kpinę i rodzaj szyderstwa wobec bolesnej rzeczywistości. Mógł się obronić jedynie jako wyzwanie rzucone instytucjom międzynarodowym, owemu Godotowi, którego Sarajewo uczyniło symbolem Europy rojącej o sobie jako o wspólnocie wolnej od nacjonalizmów, czystek etnicznych i dyktatów ekonomicznych.
Pomysł wyszedł od Karela Miska z Pragi i przyjęty został przez Stowarzyszenie "Sarajewo" w Paryżu.
Do grafików całego świata wystosowano apel o przygotowanie plakatu pod tytułem "Sarajewo stolicą kulturalną Europy". Napłynęło ponad 150 plakatów. 21 grudnia 1993 roku, w dzień rozpoczynający drugą zimę oblężenia Sarajewa, w Centrum Pompideau w Paryżu otwarto wystawę tych plakatów oraz zorganizowano manifestację domagającą się symbolicznego uznania Sarajewa za stolicę kulturalną Europy.
Już 15 stycznia 1994 roku wystawę mogli obejrzeć mieszkańcy Sarajewa w Collegium Aristicum. Od tej pory podróżuje ona po świecie. Od 11 października 1995 roku była do obejrzenia w Białej Synagodze w Sejnach. Wystawa ponownie była prezentowana w Sejnach w ramach sympozjum pt. "Nowoczesność a wielokulturowość: Pomiędzy Sarajewem, Nowym Jorkiem a Jerozolimą" które odbyło się w dniach 4-6 kwietnia 2003 roku.
Dziękujemy pani Marii Winkler za pomoc w organizacji wystawy
