W portretach Marii Miklossy wszechobecna harmonia kształtuje specyficzną geometrię rysów twarzy, tworzy kolorystyczny nastrój obrazów wydobywając z palety tonacje i odcienie najczęściej jednego koloru, a poprzez to wewnętrzy spokój i ciszę odbijające się na twarzy człowieka. Zatrzymujemy się i patrzymy prosto w oczy - w lustro duszy dające świadectwo tego, o czym słowa i te moje uwagi są w stanie zaświadczyć jedynie ogólnikowo.
Andras Sipos /1984/
Co może być ważne, co jest majątkiem, ojczyzną, losem Sandora Plugora: wewnętrzny przymus rysowania, lekkość kreski, pewność, humor, żałoba, elegancja, brutalna i delikatna wizja funkcji arytmetycznej, oścista, koronkowa, metaliczno - liniowa i fragmentaryczno - szkieleyowa gęstość sita, samotność włókna, linia o srebnych kątach, krzywizny i spadek lini, struktura zamkniętej samotności i strumienie świateł, szczyt igielny żagwi historii ludzkiej i jej upadek.
Ferenc Juhasz /1988/
Maria Miklossy - ukończyła liceum plastyczne w Marosvsarhely /rumuńskie Tirgu Mures/, a potem Wychowanie Plastyczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kolozsvar /rum. Cluj/. Żyje i tworzy w Sepsiszentgyörgy. Od 1964 brała udział w wystawach grupowych w Nagybanya, Brassö, Csikszereda, Sepsiszentgyörgy, Kezdivasarhely, Kovaszana.
Sandor Plugor - urodził się w 1940 r. w Siedmiogrodzie, w miejscowości Kökös /rejon Haromszek/. Ukończył liceum plastyczne, potem Wyższą Szkołę Plastyczną - dyplom otrzymał w roku 1964. Do roku 1970 był nauczycielem wychowania plastycznego w Brassö, a następnie redaktorem graficznego pisma 'Astra'. Od 1970 r. żyje i tworzy w Sepsiszentgyörgy, gdzie pracuje w Narodowym Muzeum Seklerskim oraz jako scenograf w Teatrze Węgierskim. Poza rysunkami, grafikami i pracą scenograficzną, bardzo ceniona jest również jego twórczość ilustratorska.
