Pierwszy tom wierszy Alego Podrimji ukazał się kiedy był on jeszcze uczniem gimnazjum w Prisztinie. Jeden wers z tego tomu – Kosowo to moja krew której się nie darowuje – stanie się manifestem buntu młodego pokolenia Albańczyków, wypisanym na transparentach i w sercach ludzi poszukujących swojej tożsamości, walczących o wolność z systemem, który gwałcił ich podstawowe prawa. Od tamtego czasu, od roku 1961, Podrimja stał się wiodącym poetą Kosowa i najbardziej znanym w świecie – obok Ismaila Kadare – współczesnym pisarzem albańskim. Cykl jego wierszy Lum Lumi, opublikowany w 1982 roku po śmierci chorego na raka syna Lumiego, to nie tylko poruszająca do głębi surowym tragizmem liryka egzystencji, to także początek nowej ery w rozwoju formy i języka poetyckiego w historii literatury albańskiej.
Recenzja:
Drzewo platanu o podwójnym pniu, Andrzej Zaniewski, Sekrety ŻARu, październik 2008.