Zwrócony prezbiterium na zachód kościół oraz przylegający do niego klasztor leżą w północno-zachodniej części miasta. Kościół założony na rzucie wydłużonego prostokąta, jest trójnawową halą poprzedzoną od frontu fasadą o dwu wieżach nieznacznie wysuniętych przed lico ścian korpusu. Do budowy kościoła dominikanie przystąpili w 1610 r. kosztem J. Grodzińskiego. Zakon zlokalizowano na wzgórzu między miastem a dotychczasowym dworem.
Klasztor z kościołem zaprojektowany około 1610r w stylu późnorenesansowym był budowany etapami przez kilkadziesiąt lat. W pierwszym etapie (1610 - 1619 r.) wzniesiono trójnawowy kościół w stylu renesansowym z wyodrębnionym prezbiterium zamkniętym apsydą, który konsekrowano dopiero w 1632r. pw.NMP, św. Jerzego i św. Jacka. W kościele znajduje się figura Matki Boskiej Sejneńskiej zakupiona przez J.Grodzińskiego 1603r.
W latach 1619-1706 zbudowano etapami klasztor na planie czworokąta z dziedzińcem pośrodku i wieżami w narożach. Klasztor uległ przebudowie w latach 1863-1869, kiedy wymieniono dach z ceramicznego na blaszany oraz zmieniono wygląd okien. Także kościół przebudowano w 1710r w stylu późnobarokowym. Z pierwotnego wystroju zachował się jedynie późnorenesansowy szczyt nad dawną główną fasadą. Obecnie jest to bazylika pod wezwaniem Nawiedzenia NMP.