List z Litwy, opublikowany w Gazecie Wyborczej 27.04.2011

List z Litwy, opublikowany w Gazecie Wyborczej 27.04.2011

„Z palącym zatroskaniem i smutkiem obserwujemy, jak na Litwie codziennie jest niszczony i bezczeszczony zarodek europejskiej cywilizacji chrześcijańskiej: wartości mądrości i tolerancji, pokory oraz miłości bliźniego. Przed kilku laty trudno byłoby nawet uwierzyć, iż chorobliwe teorie spiskowe, niewyważone bądź nawet świadomie mylące lub podżegające stwierdzenia, których dzisiaj jest mnóstwo jeżeli chodzi o relacje litewsko-polskie, mogą stać się obiektem uwagi polityki państw bądź decydującym czynnikiem w ich stosunkach. Niepokój wzbudza stale rosnący radykalizm i podziały, oznaki pseudopatriotyzmu, których świadkami byliśmy podczas pochodu w dn. 11 Marca.

Szowinistyczna wersja historii, postrzegająca wspólna historię Litwy i Polski, jako „stracone wieki”, zniekształcona wizja przeszłości państwa odrzuca i znieważa wspólne duchowe, polityczne i kulturalne dziedzictwo obu narodów – od Bitwy pod Grunwaldem po Konstytucję 3 Maja, od Ostrej Bramy po wspólne walki przeciwko wrogom wolności obu narodów – zarówno w 1863 r., jak i w 1989 r.

Wyglądało na to, iż w XXI w. wkroczyliśmy po pokonaniu sporów dot. przeszłości oraz zachowując wspólnotę obu chrześcijańskich narodów kochających wolność. Teraz powinniśmy dokładać wszelkich starań, aby ta zgoda i wspólnota zostały zachowane. Do osiągnięcia zgody zobowiązuje nas nasza wspólna wiara – teraz jak nigdy dotąd warto przypomnieć sobie o Apostole, który mówił, iż w oczach Kościoła i wiary „nie ma ani Greka, ani Żyda”.

Obywatele Litwy polskiego pochodzenia, którzy uważają się za Polaków są częścią społeczeństwa i państwa litewskiego. Mieszkaliśmy, mieszkamy i będziemy mieszkać razem z nimi. Radykalizm nie pomoże w znalezieniu wspólnego języka i łączeniu się w celu tworzenia wspólnego państwa, najprawdopodobniej działa on w kierunku odwrotnym – rozwija podejrzliwość oraz wrogość, oddala możliwość porozumienia.

Nawołujemy do przezwyciężenia politycznych sprzeczności,  do uśmierzania ognia wrogości, wzniecanego przez krótkotrwałe cele polityczne, szukania porozumienia z Polakami Litwy jak z obywatelami jednego państwa, pragnących, jak wszyscy inni, w zgodzie i spokoju układać swoje życie, dbać o dobro swoje i swoich dzieci na tej ziemi.

Nasza zdolność do mieszkania razem z Polakami jest miarą dojrzałości oraz europejskości naszego narodu. My, jako większa część społeczeństwa, mamy obowiązek wyciągnąć rękę jako pierwsi i rozpocząć proces pojednania, który nie będzie łatwy i będzie wymagał wiele starań. Do szukania porozumienia nakłania nas zbliżające się święto Zmartwychwstania - bo jak będziemy mogli obchodzić Wielkanoc nie godząc się wcześniej z braćmi?”

Antanas Gailius – intelektualista, filozof, poeta, tłumacz, członek Fundacji Tomasza Manna, były wydawca katolickiego Wyd. IDEI

Doc. Irena Vaišvilaitė – prorektor EHU, działaczka opozycyjna, b. doradca
b. prezydenta V. Adamkusa

Prof. Alvydas Jokubaitis - prof. Instytuty Stosunków Międzynarodowych
w Wilnie, politolog

Doc. Paulius V. Subačius – lituanista, prezes Katolickiej Akademii Nauk

Prof. Danutė Gailienė – małżonka A.Gailiusa, prof. psychiatrii, aktywna
w sprawach polskich

Kun. Julius Sasnauskas OFM – franciszkanin, filozof, były opozycjonista, autor tekstów o wielokulturowości Wilna

Prof. Rimvydas Petrauskas – historyk (mediewista) na Wydz. Historii UW,
z kręgu historyków prof. Bumblauskasa, uczestnik wielu polsko-litewskich
i międzynarodowych konferencji naukowych (m.in. nt. Grunwaldu)

Wilno, 10 kwietnia, 2011 r, Źródło: wyborcza.pl