Wraz z wyjazdem z kraju młoda bohaterka "Mostu…" trafia do świata, który dotąd znała jedynie z filmów, a którego prorokiniami były ekranowe gwiazdy: Anna Magnani, Liz Taylor, Brigitte Bardot. Tyle że rzeczywistość Zachodu wciąż pozostaje dla niej zamknięta jak w szklanej kuli - nikt z zewnątrz nie ma do niej dostępu.
18-letnia robotnica próbuje znaleźć swoje miejsce w wielkim niemieckim mieście. Poszukiwanie własnej przestrzeni jest u Özdamar częścią określania własnej tożsamości - ta rodzi się jako zlepek patriotycznej miłości do Turcji, umiłowania dla teatru, literatury Szekspira i Brechta, rodzącej się seksualności i socjalizmu, w którym sublimuje się idealistyczny światopogląd młodej dziewczyny. U tureckiej pisarki tworzenie się zrębów samoświadomości zmusza bohaterkę do powrotu: do ojczyzny postrzeganej jako matnia, której niedoskonałość z czasem coraz łatwiej dostrzec.
O wewnętrznej przemianie Özdamar pisze w sposób bardzo prosty, nie ubiera historii w wielką literacką opowieść, lecz pokornie podąża za nią, poddając się rytmowi. Dzięki temu tworzy książkę tyleż poruszającą, co niepozorną.
Bartosz Staszczyszyn "Dziennik", 2007-09-23
Emine Sevgi Özdamar, Most nad Złotym Rogiem, przekład Maria Przybyłowska, Sejny 2007, Fundacja Pogranicze.