Reżyserowany przez Bożenę Szroeder spektakl był wystawiany w Polsce i Europie, a Polski krytyk teatralny Roman Pawłowski napisał w Gazecie Wyborczej: „Można nie wiem ile wygłosić pięknych przemówień o potrzebie tolerancji, o znaczeniu tradycji, o szacunku dla innych kultur, wiar i narodów. Ale to wszystko tylko słowa przy tym spektaklu, w którym materializuje się marzenie o Polsce wielokulturowej i tolerancyjnej.”
Założyciel Fundacji Pogranicze, Krzysztof Czyżewski, który przybył do Nowego Jorku na czas festiwalu, powiedział reporterom gazety The Jewish Week o ważnej pozycji Żydów pośród wielu grup etnicznych i kultur które zamieszkiwały historyczne Sejny. Ma nadzieję, że amerykańska publiczność zrozumie, iż „w zglobalizowanym świecie bardzo łatwo nas rozdzielić, sprawić by ludzie żyli na odrębnych wysepkach,w gettach, kulturach. Jednakże sposobem na stworzenie wspólnej tkanki między nimi to wejście na wyższy poziom komunikacji. Mam więc nadzieję, że to jest właśnie coś, czym możemy podzielić się z Nowojorczykami.”
Jeżeli chodzi o sposób w jaki dramatyczna interpretacja historii może wpływać na przyszłość powiedział, że „powinniśmy jakoś dotykać tych ran, wspomnień, dosięgnąć sedna problemu. Bez tego, nasza praca będzie pozbawiona sensu bądź nieautentyczna. Staramy się oswoić, wyleczyć te rany.”
Festiwal obejmie także wieczór poezji, pokazy filmów o tożsamości oraz rozmowę z Krzysztofem Czyżewskim w New School for Social Research.
Carolyn Slutsky, The Jewish Week - New York, 9 kwietnia 2008
Wielokulturowość w polskim stylu
20 stycznia 2011 15:40
Obecnie, Fundacja organizuje amerykańską premierę „Kronik Sejneńskich”, będącą częścią festiwalu „Wielogłosowa Pieśń Pogranicza”, organizowanego przez Instytut Polski w Nowym Jorku.
Zaczątkiem spektaklu „Kroniki Sejneńskie” był warsztat prowadzony w późnych latach 90-tych, kiedy to miejscowi nastolatkowie dopytywali się u swoich rodziców i dziadków o wielokulturowe dziedzictwo swojego miasteczka. Stworzyli gliniane modele wielu budynków sejneńskich, w tym budynku dawnej jesziwy, szkoły hebrajskiej i synagogi; kompleksu w którym obecnie znajdują się biura Fundacji. Spektakl, wykonywane przez młodzież od 1990 roku do dzisiaj, kreśli te domki jak okna w bogatą przeszłość tego miasteczka.