Oto w wieku siedemdziesięciu dwóch lat przyszło mi spróbować zedrzeć liczne, narastające z czasem, warstwy zapomnienia przykrywające moje wspomnienia i doświadczenia z przeszłości. Obrazy z dzieciństwa i młodości przemykają mi przed oczami jak na taśmie filmowej. Czasami bywają oderwane, samotne, pozbawione porządku. Innym znów razem, szczególnie gdy dotyczą wczesnego dzieciństwa, nie mam już pewności, czy są to moje rzeczywiste przeżycia czy echa historii zasłyszanych od rodziców i bliskich. Pewność mam co do wspomnień od wieku czterech lat.
W ciągu lat pracy w Beit Haedut, Domu Świadectwa w Muzeum Bojowników Getta, spisywałam świadectwa i losy setek ocalonych z Zagłady, jednak o własnym życiu milczałam. Wydaje mi się, że nie zdołałabym rozwinąć tej opowieści, ani przelać jej na papier, gdyby nie inicjatywa „Księgi Świadectwa” podjęta przez muzeum oraz mój Kibuc Bojowników Getta dla uczczenia trzydziestej piątej rocznicy jego założenia.
Rozdziały niniejszej książki zostały spisane pod moje dyktando przez Cwikę Drora w ramach pracy nad czterotomowym cyklem świadectw. Jestem mu za to bardzo wdzięczna. […]
Sara Szner-Neszamit | Kibuc Bojowników Getta
[fragment z Przedmowy]
